بررسی ترکیبات، وزن ملکولی و ویژگی های رئولوژیک و حرارتی صمغ زدو تراویده از درخت بادام کوهی (amygdalus scoparia)

سابقه و هدف: صمغ ها به عنوان پایدار کننده، امولسیون کننده و بهبود دهنده بافت در مواد غذایی کاربرد دارند. ویژگی های فیزیکو شیمیایی صمغ ها نوع کاربرد آن ها را تعیین می کند. در این مطالعه برخی از ویژگی های صمغ زدو، تراویده از درخت بادام کوهی (amygdalus scoparia)، بررسی شده است. مواد و روشها: صمغ زدو از استان کرمان جمع آوری و به سه گروه سفید، زرد و قرمز دسته بندی شد. پروتئین، چربی و خاکستر به روش aoac و عناصر na, k, ca, fe, zn و mg با دستگاه icp و کربوهیدرات کل به روش فنل- سولفوریک اندازه گیری شد. آنالیز گرمایی در دمای c ° 600 – 30 انجام شد. وزن ملکولی با کروماتوگرافی اندازه تردی تعیین شد. رفتارهای رئولوژی در دمای c° 25 با دستگاه رئومتر مدلphysica mcr 301 روی محلول (w/w) 2% صمغ بررسی شد. یافته ها: انواع صمغ زدو در برخی ترکیبات دارای اختلاف معنی دار بودند. آنالیز حرارتی سه نمونه دارای روند مشابه ولی مقادیر متفاوت بودند. همه نمونه ها دارای یک جزء با وزن ملکولی بالا (>1180) بودند. افزایش کرنش، موجب کاهش مدول ذخیره و افت شد. نمونه ها رفتار ژل مانندی از خود بروز ندادند. گرانروی نمونه ها با افزایش دما کاهش یافت. نتیجه گیری: صمغ زدو در سه رنگ بررسی شد. انواع صمغ در برخی ویژگی ها مانند ترکیبات شیمیایی، رئولوژی و وزن ملکولی تفاوت هایی با هم داشتند. داده های به دست آمده با داده های صمغ عربی که توسط سایرین مطالعه شده، کاملاً متفاوت بود. واژگان کلیدی: زدو، رئولوژی، آنالیز حرارتی، وزن ملکولی